Ewsum in de schemering

Vanaf nu kunnen de bloemen
hier alle perken te buiten gaan
Het is immers lente en morgen
is er weer zo’n dag waarin zon
opkomt en avond valt.
Hoe doet zo’n avond dat?
Laten we zeggen dat
Aan het einde van
de dag de altijd groene
velden worden ingepakt
de horizon verdwijnt.
ver weg zacht en stationair
sterft een tractor
een zwaan
drijft in de gracht.

Het waait een beetje en de bomen
in rij, geknot,
herleid tot hun skelet,
zijn als een stemvork
in de koude wind,
de koude wind van zee.
Ewsum in het tweeduister
de dag is voorbij
en wat ik nog wou zeggen:
ik hou van dit land.

Als ik hier niet meer mag komen,
neem ik het gewoon mee.
Dat jullie dat weten!