Het verschijnsel man 1

Mooie titel. Ik vond hem in de VPRO-gids bij de rubriek boekbesprekingen, boven een recensie van een roman, geschreven door een mij onbekende schrijfster, Barbara Pym. Zij werd en wordt gewaardeerd, omdat ze over het egocentrisme van mannen schrijft. Ik lees dat ze vooral dominees de maat neemt. Per roman gemiddeld 5,76 dominees. 

In onze tijd doen dominees er nauwelijks nog toe; wie nu egocentrische mannetjes wil zien, hoeft trouwens de deur niet meer uit. Dagelijks verschijnen ze op de televisie. Laatst werd bekend dat zo’n mannetje zich achter de schermen, onzichtbaar voor de kijker, misdragen had. Grensoverschrijdend gedrag heet dat en als een televisiester zich daaraan schuldig maakt dan is dat nieuws. We merken dat het wereldnieuws op de achtergrond raakt. Berichten over de oorlog in de Oekraïene zijn ineens minder belangrijk dan de ophef over het lelijke gedrag van zo’n ijdele televisiepresentator die denkt dat hij god is. 

Ik sla een bladzijde om van de VPRO-gids en mijn oog valt op een vetgedrukte titel: De vallende eikel, staat er. Ik begin te lezen. Het artikel gaat over het geluid van eikels die op het dak van een stacaravan vallen en helemaal niet over Matthijs van Nieuwkerk.