Opmerkelijk dat ik rond al die ophef om Pim Lammers nergens de naam van Rascha Peper ben tegengekomen. Zij publiceerde in 1993 de roman Rico’s vleugels waarin het onderwerp pedofilie op een genuanceerde manier aan de orde wordt gesteld. Echt een goed boek vond ik destijds. Ik was leraar Nederlands en ik heb dat boek in literatuurlessen besproken. We hadden goede discussies naar aanleiding van Rico’s vleugels. Het boek zette mij en ook mijn leerlingen aan het denken. Daar is niks mis mee.
Aan de orde kwamen vragen als: Zijn er voor jou taboes? Vind je pedoseksualiteit per definitie verwerpelijk? Is het goed dat in onze wetgeving geregeld is vanaf welke leeftijd je een relatie met iemand mag hebben? Waardevolle discussies leverde dat op. Ook een conclusie: mensen moeten praten met elkaar in plaats van elkaar te veroordelen.