Een sketch
-Ik ga naar huis.
–Doe niet zo raar. Dat kan je niet doen.
-Ik zou niet weten waarom niet?
–Het hoofdgerecht is opgediend. Wat moeten die mensen wel denken.
-Wat kunnen mij die mensen, die dooie zalm en de aardappelprut schelen …Ik roep de ober en ik ga!
–Doe niet zo flauw.
-Flauw. Wie doet hier eigenlijk flauw?
–Nou, ik in ieder geval niet. Jij doet moeilijk!
-Ik, moeilijk?
–Ja, je doet onuitstaanbaar moeilijk.
-Jij denkt dat je alles kunt doen zonder met mij rekening te houden.
–Het komt jou niet uit dat ik komend weekend naar Amsterdam ga.
-Doe niet zo simpel. Het gaat mij helemaal niet om dat weekendje Amsterdam. Jij wilt niet alleen dit weekend, maar eigenlijk wil je alle weekenden en het liefst ook nog de andere dagen van het jaar je eigen gang gaan en wat ik wil, dat maakt jou niet uit.
–Ik houd altijd rekening met jou.
-Jij houdt helemaal geen rekening met mij, jij hebt vooral slappe praatjes over vrijheid en ieder die zijn eigen gang moet gaan. En bleef het nou maar bij praatjes! Ik denk dat ik nu maar eens mijn eigen gang ga. (staat op) Smakelijk eten.
–Je moet niet denken dat ik me door jou laat opsluiten. Jij met je burgertruttige moederkloekgevoelens.
-Jij noemt mij een moederkloek? Hoe kom je erbij. .
–Hou nou maar op en ga zitten.
-Nee, ik hou niet op. Jij was het die mij moederkloek noemt en ik weet wel waarom. (Gaat weer zitten) Omdat ik laatst over kinderen begon. Dat kwam je niet zo goed uit, hè.
–Ik wil het er niet meer over hebben.
-Jij wilt het er niet over hebben. Jij wilt je eigen gang kunnen gaan en je denkt dat je dat net zo lang kunt doen als het jou uitkomt..
–Trut.
-Trut? Deze trut heeft toevallig de afgelopen jaren jouw studie betaald. Heb ik ooit een opmerking gemaakt over je cafébezoek. Jij stapt midden in de nacht dronken in bed en ik moet dan de volgende ochtend aan het werk. Nou ben je afgestudeerd en nou moet je ook maar uitgezopen zijn. Ik wil ik dat je aan het werk gaat, gewoon geld gaat verdienen.
–Ik zoek werk, maar..
-Jij zoekt helemaal geen werk. Jij wacht af tot er iemand komt die jou werk aanbiedt. Je ziet ertegenop om te werken, want dan houd je te weinig tijd over om naar andere dames te kijken.
–Zo denk je over mij?
-Ja, je bent een kind, een baby en omdat ik geen zin heb af te wachten tot je groot bent gegroeid, ga ik nu weg.
Een ober loopt de zaal in. Kijkt rond, loopt naar de tafel van de ruziënde man en vrouw en vraagt:
Alles naar wens?
Hij lacht
Zij kijkt de ober aan: Alles naar wens!