Alles heeft hier zijn plaats:
de zinderende lucht
boven de dorre vlakte,
met uitgedroogd mos
stapels stenen
en oude paden,
menselijke sporen.
Een overzichtelijke
stenige wereld,
de zee die alles omsluit
De stenen op Alvaret
hebben geen geheugen.
Zij zijn geheugen
en veranderen
zonder dat jij en ik
daar weet van hebben.
Wij hebben tijd
en doen pogingen
te blijven
op deze vlakte
op Alvaret.
Vogels scheren
in groepjes
boven onze hoofden;
waaieren uit,
lossen op.
Verdwijnen
boven zee