Zegt u ’t maar

Van mijn beste vrienden die stierven heb ik vaak nog lange tijd de telefoonnummers bewaard. Ik vond het moeilijk die telefoonnummers te verwijderen. Een van die onbruikbare nummers had misschien wel een jaar in mijn telefoon gestaan toen ik het heb gebeld. Niet dat ik verwachtte met het dodenrijk doorverbonden te worden, ik weet eigenlijk niet waarom ik deed wat ik deed. Ik belde en beluisterde het antwoordapparaat van mijn overleden vriend. Het bericht eindigde met een uitnodiging: Zegt u het maar. Bizar; mijn vriend nodigde me na zijn dood uit een boodschap in te spreken op zijn telefonisch antwoordapparaat:

Zegt u ’t maar

Ik
ben
sprakeloos

Je nodigt me
dood
leuk
uit

of liever
je antwoordapparaat
nodigt
me
uit

Zegt
U
het
maar!

Ik
ben
sprakeloos
!

Ik heb het nummer verwijderd.