Le Bal

Bij ‘Jeux d’enfants’ à quatre mains Geroezemoes en druk gepraat.’n Glas valt om, geluid op straat.Sigarenrook stijgt langzaam op.En onder de vleugel in het danslokaalligt slapend, ’n kind, diagonaal.Dan is ’t of wat zoemt of trilt.’t Gedwarrel van stemmen stokt, verstilt.Zacht begint de vleugel te bewegen, te brommen.’n Hond, door de stilte alert, is gaan […]

Herleidbaar land

De zee kwamgingen bleef.Alles kreeg een plaats. Luchtmet de tint van waterwolken komen en gaanboven het natte land. Hier en daar een eilandjewaarop gewoond kan worden.

Handleiding (2012)

Nu ik de vijfenzestig gepasseerd ben,wordt het tijd voor een handleidingverdwijnen en weg wezen.Straks ga ik nog met leeftijdgenotenpraten over ziektes en kwaaltjes endaar kan een mens niet van levenvandaar die handleiding alhoewelik denk dat ik hem niet nodig heb:toen ik klein was, kon ik meook al goed verstoppenEn het gaat er toch maar omdat […]

Litene

Geschreven voor het Noordelijk Vocaal Ensemble Overal, ook op de verlatenexercitieplaats bij Liteneliggen vergeten kranten,volgeschreven met gebeurtenissen,gevuld met herinneringen. Ze verouderen in zon en regen,worden gewist door een koudenoordenwind. Jij, jij bent zo’n herinnering,na zoveel jaren ben jeniet eens meer zichtbaar.Verdwenen is jouw portret,niemand roept nog je naam,gewist ben je en met jouhonderden anderen Ik […]

Spanje, oh land van …

O blakerend gewest van hitte allerwegen,Hoe stoffig is uw grond, de droogte is ’n ramp.Eer ik van dorst bezwijk, wil ik een buitje regen.Water, voor ‘k sterf door zonnesteek of kramp. O zinderende woestijn, schiereiland van miljoenen,Van leuterenden, gebarenden, ijsverkopers, krekels monotoon,Van ezels groot en klein van dorpjes om te zoenen.U ontvangt geen eerbetoon van […]

Humor

Jij hebt geen humor;wil je wat van mij? Hierheb je wat..! Ben je boos?Is het weer op? Dat is snel!Hier..heb je nog wat! Als je weer wat wilt,spijker ik ’t vast.

Augustus

Vannacht de kast verplaatsthet behang van de muren gescheurdhet bed doormidden gezaagden nog heb ik die kankermugniet

Mont Montaut 1987

Even ten Noordoosten van Pamiers ligt Mont Montaut. Vroeger was die stad ommuurd. Nu zijn alleen nog restanten van de muren te vinden. Overal vruchtbomen. Het is zomer en de peren zijn al rijp.  De kerk ruikt muf, naar vochtige steen. Een ruimte die voor al door pissebedden gebruikt wordt. Alles even vies. Enorme olieverfschilderijen […]

Het ondenkbare

Ooit vallen we samenmet tijd en ruimtelaten we loswaarvan we genotenwat we verzameldenlieten groeien en vervallen Niet getreurd:we zijn genezenvan plannen haastkloktijd en getallen Donker de nacht.Boven zeelichten sterren Onze namenvergeten